Legenda o Arturu

Legenda o kralju Arturu je prvi put izneta u delu Historia Regum Britanniae, oko 1139. godine. Artur se spominje i u delima Bruta, oko 1200. godine, Lajamona, zatim Le Morte d'Arthur od Tomasa Malorija, a najpoznatiji biograf kralja Artura je Džefri od Monmuta. Ističu se i dela Roberta de Borona: Joseph d'Arimathe, Merlin i Perceval.

Likovi u legendama o kralju Arturu nisu uvek u istim odnosima, već su različito povezani u raznim verzijama priče. Artur je sin kralja Utera Pendragona i kraljice Igraine. Njegova draga kojom se oženio je Genoveva (Guinevere). Lanselot je Arturov najbolji prijatelj i najpouzdaniji vitez. Međutim, ljubavna veza Lanselota i Genoveve označava i početak Arturovog pada. Merlin je mudar čovek i čarobnjak. Morgana (Morgan le Fay) je Arturova sestra koja mu je otkrila ljubavnu vezu Lanselota i Genoveve. U drugim verzijama ona je vila ili simbol sreće, a ponekad i negativan lik koji želi da vlada umesto Artura. Tu su još i vitezovi Parsifal, Galahad i Gavain, koji se ističu kao idealni vitezovi odani Arturu.

Njegov mač ekskalibur i priča o maču u kamenu opšte su poznati. Artur je kao mladić izvadio mač iz kamena. Legenda tvrdi da onaj ko izvuče mač jeste sin Utera Pendragona, pa je Artur postao kralj. Okrugli sto za kojim sede Arturovi vitezovi okruglog stola i dvorac Kamelot takođe su sastavni deo priča o kralju Arturu. Posebno treba spomenuti potragu za gralom. Gral, mistični predmet, može pronaći samo vitez čistog srca. Tako se u srednjem veku objašnjavalo koje osobine mora imati idealan vitez.

U nekim verzijama Artur je poginuo u boju protiv svog nećaka Mordreda, koji je digao bunu protiv njega. U kasnijim verzijama, Mordred je sin incestuozne veze Artura i njegove sestre Morgane. Bitka kod Kamlana iz 537. godine je bitka u kojoj je Artur poginuo. Nakon bitke, Artura su odveli na ostrvo Avalon, gde mu rane zaceljuju. Prema priči, jednog dana Artur će se vratiti i ponovo vladati.

Jedna od legendi o njemu je legenda o svetom gralu.